Istraživanje razotkriva: Stene otpuštaju CO2 kao i vulkani!
Novo istraživanje vođeno od strane stručnjaka sa Univerziteta u Oksfordu izazvalo je revoluciju u našem razumevanju uticaja prirodne erozije stena na emisiju CO2.
Studija, objavljena u prestižnom časopisu Nature, otkrila je da erozija stena može biti veliki izvor CO2, suprotstavljajući se dosadašnjem stavu da deluje kao “sakupljač” ovog gasa, slično vulkanima.
Ovi rezultati imaju ključne implikacije za modele klimatskih promena.
U stenama je smeštena ogromna količina ugljenika u obliku ostataka biljaka i životinja koji su živeli pre milionima godina.
Ovaj “geološki ugljenični ciklus” deluje kao termostat, pomažući u regulaciji temperature na Zemlji.
Međutim, istraživanje je prvi put dokazalo da prirodna erozija stena može biti izvor CO2, a ne samo njegovo skladište.
Proces se dešava kada se stene koje su nastale na dnu drevnih mora izlažu vazduhu i vodi pri formiranju planina, kao što su Himalaji ili Andi.
To izlaže organski ugljenik u stenama kiseoniku, što može rezultirati oslobađanjem CO2.
Tako da umesto da pomaže u regulaciji CO2, erozija stena može ga oslobađati u atmosferu.
Studija je koristila tragatelj rhenium koji se oslobađa u vodu kada stenski organski ugljenik reaguje sa kiseonikom.
Na osnovu ovih podataka, istraživači su simulirali kompleksne procese na superkompjuteru, što im je omogućilo procenu ukupnog oslobađanja CO2 iz erozije stena.
Rezultati su pokazali da postoje oblasti u kojima erozija stena predstavlja značajan izvor CO2, posebno u planinskim lancima kao što su Himalaji, Roki planine i Andi.
Ukupna emisija CO2 iz erozije stena procenjuje se na 68 megatona godišnje.
Iako ova količina CO2 mnogo manja od emisija iz fosilnih goriva, istraživači ističu da je važno bolje razumeti ove prirodne procese kako bi se preciznije predviđale buduće promene u klimi.
Još uvek nije jasno da li će se emisija CO2 iz erozije stena povećati u narednom veku, ali ova studija nam pomaže da bolje razumemo njenu ulogu u globalnom ugljeničnom ciklusu.